نشست ۱۳۶: هویت جنسی، نظم اجتماعی، قدرت سیاسی

تسويه حساب با فاشيسم، آغاز يك سلسله تسويه حساب­هاي تاريخي در غرب بود كه از میانه دهه 1960 به اوج خود رسيد. مهمترین آن، تسویه حساب زنان و همجنسگرایان غرب با تاريخ مرد سالار بود. آن­ها با برهم زدن تعادل قدرت جنس­ها، ضرورت تقسيم و سلسله مراتب جنسي براي نظم جامعه را به عنوان بهانه اي براي سركوب و استثمار در فُرماسيون­هاي پدر سالار بی­اعتبار کرده، مقولات جنس، جنسيت و سكس را ابزار بيان فرماسيون هاي ويژه قدرت معرفی کردند و نشان دادند که بدليل رابطه سلطه گرانه جنسها حيطه هاي بيولوژيك، زندگي اجتماعي و عشق جنسي عرصه هاي سازمان دهي قدرت مي باشند.

دو دهه بعد، فمینیسم آکادمیک، مقوله زن بعنوان سوژه را زیر سؤال برده، ادعا می­شود که این مقوله از طريق همان ساختارهاي قدرتي مطرح و محدود مي­شود كه توسط آن­ها مي­بايستي به هدف رهايي نائل شده، پيشگام تعريف انسان فرد شدۀ آينده شود.
ژاله احمدی در سال 1351، از دانشگاه تهران در رشته‌ی پزشکی فارغ التحصیل شد.
او در زمستان 1364 ایران را ترک کرد و در آلمان زندگی خود را در تبعید آغاز نمود. از جمله‌ فعالیت‌های او در آلمان می‌توان به سازماندهی سمینارها و کنفرانس‌هایی دربارۀ وضعیت ایران به ویژه زنان ایرانی، و نیز رشد بنیادگرایی مذهبی در جهان و ارتباط آن با مسئله‌ی زن و فمینیسم اشاره کرد. آموزش فمینیسم در مرکز زنان شوکوفابریک در برلن، تأسیس فوروم بین‌المللی زنان علیه بنیادگرایی و راسیسم، برگزاری سمینارها، تشکیل کلاس‌ها و گروه‌های کار با موضوع جنسیت، سکسوآلیته جنس­گرائی و مسئله‌ی قدرت، از دیگر عرصه‌های فعالیت او در این سال‌ها بوده است. ژاله احمدی در این سال‌ها، هم‌چنین به کارهای تحلیلی در رابطه با حقوق زنان پرداخته است. او در دوران کار خود در بیمارستان بعنوان پزشک و روانشناس، تحلیل­های روانشناختی خود را در باب مسئلۀ قدرتِ مذّکر و رابطۀ آن با افسردگی و انواع روان پریشی­های معطوف به مسئلۀ جنس و جنسیت، در کنفرانس روان­پزشکان پلی کلینیک روانی دانشگاه در برلن ارائه کرده است. چکیده این تحقیق به زبان انگلیسی در دایره المعارف زنان کشورهای مسلمان منتشرشده است. آخرین اثر او “بدرجان و هفت شهر عشق” است. این بیوگرافی رُمان گونه در یک نمونۀ فردی، به بررسی تأثیر تعیین­کنندۀ مناسبات اجتماعی و تحولات سیاسی، در زندگی زنان در بستری تاریخی، می­پردازد.